Οι σχέσεις μεταξύ καθηγητή και μαθητών είχαν ξεφύγει από το τελείως τυπικό των παλαιότερων χρόνων, αλλά και πάλι δεν υπήρχε κλίμα συζήτησης. Τα πράγματα δεν ήταν χαλαρά, δεν μπορούσες, ας πούμε, να βρίσεις μέσα στην τάξη. Υπήρχε κάποια απόσταση και οι καθηγητές ήταν σοβαροί με τα παιδιά. Διευθύντρια ήταν η κυρία Μάμαλη, η οποία ήταν μεν αυστηρή, αλλά δεν έδινε εύκολα αποβολές. Για να αποβληθεί ένας μαθητής, ο λόγος έπρεπε να είναι σημαντικός.
Εκείνη την εποχή ξεκίνησε και ο θεσμός του 15μελούς. Έτσι, είχαμε μια πρόσβαση στο γραφείο και μπορούσαμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας, να πούμε κάτι παραπάνω στους καθηγητές. Τώρα για το τσιγάρο? ανέκαθεν το κυνηγούσαν οι καθηγητές, αυτό δε συμβαίνει μόνο σήμερα. Η μόνη διαφορά είναι ότι ενώ τώρα το «καπνιστήριο» είναι οι σκάλες, τότε ήταν οι τουαλέτες. Οι καθηγητές, αν και ήξεραν τι γινόταν, δεν επενέβαιναν, αφού κάπνιζαν και οι ίδιοι.
Το φλερτ ήταν όπως είναι σε κάθε εποχή. Δημιουργούνταν σχέσεις, μερικές από τις οποίες έφτασαν μάλιστα και σε γάμο. Όσο για τη διασκέδαση, τότε «της μόδας» ήταν οι disco, τα μπαράκια (Black Out) και τα πάρτι που οργάνωναν τα σχολεία. Το πιο συνηθισμένο στέκι των μαθητών τότε ήταν το ξενοδοχείο Παλίρροια. Εκεί συχνάζαμε σχεδόν κάθε Σάββατο, ώσπου το ονομάσαμε Σ.Μ.Θ.Π. (=Σύλλογος Μονίμων Θαμώνων Παλίρροια). Δεν υπήρχε μεγάλη ευχέρεια να είμαστε έξω μέχρι τις 2 το βράδυ, άντε μέχρι τις 12:30 στη Γ? Λυκείου το πολύ. Πενθήμερη εκδρομή είχαμε πάει στην Κέρκυρα με συνοδό τον κύριο Στάμο, με τον οποίο κάναμε για πρώτη φορά παρέα. Υπήρχε από τότε η χορωδία του κυρίου Σιμιτζή.
Ήταν ωραία χρόνια, είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, ενώ φροντιστήριο κάναμε μόνο αγγλικά και στα μαθήματα του σχολείου έκαναν μόνο οι αδύνατοι μαθητές. Στο σχολείο γινόταν αρκετή δουλειά, κι έτσι το φροντιστήριο δεν ήταν απαραίτητο. Στο Γυμνάσιο δε δίναμε εξετάσεις και κάναμε μάθημα 5 ημέρες την εβδομάδα. Για τον τελικό βαθμό, μετρούσαν οι βαθμολογίες και των τριών τάξεων, αλλά δεν υπήρχαν οι σημερινές απαιτήσεις. Τέλος, η διαμόρφωση του σχολείου ήταν ίδια με τη σημερινή. Οι αίθουσες ήταν κλουβιά, όπως σήμερα, αλλά δεν υπήρχε αίθουσα Πληροφορικής, ενώ υπήρχαν το αμφιθέατρο και το γυμναστήριο.